×

Warning

JUser: :_load: Unable to load user with ID: 813

เมื่อเอ่ยชื่อ มือหนึ่งในงานด้านบริหารองค์กรต่างชาติให้เติบโตในไทย อริยะ พนมยงค์ กรรมการผู้จัดการ LINE ประเทศไทย ติดอันดับของนักบริหาร ที่สามารถปักธงสร้างธุรกิจให้เติบโตได้อย่างแข็งแกร่ง เพราะด้วยจำนวนผู้ใช้งาน LINE ในประเทศไทยที่สูงถึง 94% ของจำนวนผู้ใช้อินเทอร์เน็ตบนมือถือ และด้วยจำนวนฐานผู้ใช้งานมากกว่า 41 ล้านคนนั้น วันนี้จึงมีความพร้อมที่จะพลิกมาเป็นอีกมิติของธุรกิจ ที่ขับเคลื่อนด้วยเทคโนโลยีแบบเต็มตัว และสร้างรายได้อย่างมหาศาล

อริยะ ฉายภาพถึงการเปลี่ยนแปลงของธุรกิจกับนิตยสาร MBA ว่า จากที่ไลน์เน้นเพียงเรื่องแชท หรือสติ๊กเกอร์ ปัจจุบันเป็นการขยายรูปแบบบริการ LINE ในไทยเป็น “ระบบนิเวศน์” ตั้งแต่เกม,  ออนไลน์วิดีโอ,  บริการข่าว, สติ๊กเกอร์,  อีคอมเมิร์ซ หรือ Line@ สำหรับผู้ค้า ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมาก และยังมี LINE MAN และยังจะเห็นจำนวนบริการที่ขยายอีกมากมาย  ซึ่งวิธีการคิดทุกงานบริการที่เกิดขึ้น จะเห็นเป็นวงจร 3 สเต็ป คือ   

  1. การคิดบริการใดขึ้นมา จุดเริ่มต้นต้องคิดว่าผู้บริโภค หรือผู้ใช้ต้องประทับใจ ต้องรู้สึกว่า “โดน” และ “ใช่” ตัวอย่างที่ดีก็คือ LINE MAN ที่ทำขึ้นมา ซึ่งวันนี้พิสูจน์ได้จากผู้บริโภคที่ยังพูดว่า คิดได้อย่างไร และทำให้ชีวิตของเขาดีขึ้นมาก ดังนั้นในวันที่ Launch LINE MAN ก็เห็นได้ว่าเราได้บริการที่ตอบโจทย์ และโดนใจผู้บริโภคคนไทย
  2. เมื่อรู้ว่าบริการไปได้ดี ขั้นตอนที่สองจะต้องขยายฐานลูกค้าไปให้ใหญ่ที่สุด เห็นได้จาก LINE TV, LINE Today เมื่อเราขยายฐานลูกค้าได้จำนวนมหาศาลแล้ว สิ่งที่ตามมาคือสเต็ปที่ 3
  3. เริ่มสร้างรายได้ (Monetize ) เพราะวันที่บริการมีฐานลูกค้าเพียงพอแล้ว แบรนด์และธุรกิจต่างๆจะเริ่มเข้ามาหาเพราะอยากจะลงโฆษณาและสื่อสารกับลูกค้าของ LINE จังหวะนี้จึงเหมาะในการสร้างรายได้

เมื่อถามถึงคีย์สำคัญของการเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมสำหรับ LINE แล้วนั้น อริยะ กล่าวว่ามี 3 ประการ ที่เชื่อมั่นว่า คีย์ต่างๆเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราทำได้ดีมาโดยตลอด ประการแรก คือ ความเข้าใจผู้บริโภค ถึงแม้จะฟังเหมือนเป็นเรื่องพื้นฐาน แต่เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ทำไม่ได้จริง เนื่องจากไปเน้นแต่ที่โพรดักส์ของตนเอง สำหรับ LINE ไม่เน้นโพรดักส์ และไม่ได้ทำตัวเหมือนเป็นเซอร์วิสจากญี่ปุ่นที่นำมาใช้ต่อ แต่เราสร้างบริการใหม่ๆขึ้นมา ให้ตอบโจทย์ความต้องการของคน บนความเข้าใจพฤติกรรมของผู้บริโภค ทุกบริการที่มี เราไม่ใช่คนแรกที่ทำ ถามว่าทำไมประสบความสำเร็จ เป็นเพราะความเข้าใจในผู้บริโภค ซึ่งเป็นสิ่งแรกที่สำคัญของการเป็นผู้นำในวงการเทคโนโลยี

ประการที่สอง คือ การเข้าใจตลาด ที่ไม่จำกัดเฉพาะผู้บริโภค แต่ต้องเข้าใจทั้งวงการ ยิ่งมีบริการที่หลากหลาย ต้องมีความสามารถในการเข้าใจตลาดที่แตกต่าง เข้าใจในวงการที่เราอยู่ซึ่งหมายถึงวงการเทคโนยีอย่างถ่องแท้  และประการที่สาม คือ Speed, Scale และต้องกล้าคิด กล้าทำ การอยู่ในธุรกิจเทคโนโลยีที่เคลื่อนไหวเร็ว แน่นอนว่าต้องมีความเร็ว และที่มาเสริมคือการกล้าคิด กล้าทำ และทำให้ดีที่สุด เราอาจจะเริ่มสเกลที่เล็กแต่เราต้องมุ่งมั่นว่าเราไปใหญ่อย่างแน่นอน

ที่สำคัญและคนอื่นอาจมองข้ามคือ LINE มีความได้เปรียบอีกด้าน นั่นคือคาแรคเตอร์เฉพาะของเรา หมายถึง บราวน์  โคนี่ ฯลฯ  ซึ่งเป็นอีกส่วนที่เสริมในการเข้าใจผู้บริโภค สร้างความผูกพัน มีความเฟรนด์ลี่ เป็นกันเองกับผู้บริโภค ไม่ทำให้เทคโนโลยีดูหนัก เข้าถึงได้ง่ายมากขึ้น ซึ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยที่มองข้ามไม่ได้



 

CHANGE เป็นเรื่องธรรมดาแต่ประมาทไม่ได้

อริยะ กล่าวว่า วันนี้เราอยู่ในยุคที่ถ้าอยู่นิ่ง เราจะตายทันที จะเห็นได้ว่าบางอุตสาหกรรมไม่ได้ไปต่อ  แต่ถึงแม้การอยู่ในวงการเทคโนโลยีที่ความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็อยู่ในความประมาทไม่ได้ ยิ่งอุตสาหกรรมที่อยู่นอกวงการเทคโนโลยีนั้น การเปลี่ยนแปลงยิ่งเป็นเรื่องยาก โดยเฉพาะธุรกิจที่อยู่มาเป็นเวลานาน ตั้งแต่ 30-80 ปี การบอกให้เปลี่ยน เพราะก้าวเข้าสู่ยุค 4.0  นั้นเข้าใจได้ แต่การเคลื่อนขององค์กรเป็นไปอย่างยากลำบาก เปรียบได้กับการเลี้ยวเรือไททานิค โดยเฉพาะการเปลี่ยนความคิดของคนเป็นสิ่งที่ยากที่สุด และจากประสบการณ์การพูดคุยกับลูกค้าและพันธมิตร สามารถสรุปได้ว่า ทุกคนรู้ว่าความเปลี่ยนแปลงกำลังมา อยู่ที่ว่าจะปรับตัวได้เร็วหรือไม่

การรับมือต่อความท้าทายต่างๆที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วนั้น ผู้บริหารต้องมีวิสัยทัศน์ ซึ่งถึงแม้จะเป็นสิ่งที่ผู้บริหารทุกคนต้องมี  แต่บางครั้งก็เป็นเรื่องยาก  วิสัยทัศน์สำคัญมาก เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้บริหารรู้ว่าถึงเวลาที่องค์กรต้องปรับตัว ถ้าผู้บริหารระดับสูงไม่เปลี่ยน อย่างไรองค์กรก็ไม่เปลี่ยน เป็นความท้าทายอย่างหนึ่งที่จะเกิดขึ้น การเปลี่ยนต้องเริ่มตั้งแต่ความคิด ไปสู่วัฒนธรรมขององค์กรด้วย

การที่วันนี้รายได้และกำไรยังดี อาจไม่สะท้อนถึงความยั่งยืนของธุรกิจ การมีวิสัยทัศน์จะเห็นว่าต้องเตรียมตัวรับความเปลี่ยนแปลง และจะมองเห็นถึงคู่แข่งที่กำลังเข้ามา คู่แข่งที่น่ากลัวที่สุด คือคู่แข่งที่เราคุ้นเคยน้อยที่สุด  คู่แข่งที่ใช้เทคโนโลยี Disrupt  เราได้ในทันที สร้างความเปลี่ยนแปลงจนเราหายไปได้เลย  และต้องเข้าใจว่า Disruption ไม่ใช่แค่เรื่องของเทคโนโลยี แต่เป็นเรื่องของการสร้างบิสิเนสโมเดลใหม่

อริยะกล่าวว่า ความได้เปรียบของเขาสำหรับ LINE นั้น ส่วนหนึ่งคือ พนักงานในองค์กรส่วนใหญ่อยู่ใน Millennials Generation ที่มีอายุเฉลี่ยในองค์กรอยู่ที่ประมาณ 30 แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามีแต่คนที่อายุน้อย วันนี้ LINE ประเทศไทยมาถึงจุดที่มีทีมงานอยู่ 300 คน ซึ่งเป็นการผสมผสานและสมดุลย์ระหว่างคนรุ่นใหม่ กับคนที่มีประสบการณ์และชั่วโมงบิน  เมื่อมาเจอกัน เชื่อว่าจะสร้างทีมและวัฒนธรรมองค์กรที่น่าสนใจ

“เพราะเราให้ความเคารพซึ่งกันและกัน และเราต่างมีจุดแข็งและจุดเด่นที่ต่างกัน จึงเกิดไอเดียใหม่ คนรุ่นใหม่จะไม่มีคำว่าทำไม่ได้ ถ้าเราบอกว่าทำไม่ได้ เขาจะขอเหตุผลว่าทำไม ในเวลาเดียวกัน คนที่มีชั่วโมงบินจะคุ้นเคยกับการคุยกับพาร์ทเนอร์หรือผู้บริหารระดับสูง เมื่อต้องมีการทำงานร่วมกัน จึงเป็นจุดแข็งที่แตกต่างกัน การทำให้สองเจนเนอเรชั่นอยู่ด้วยกันได้ ถือเป็นจุดที่ลงตัวที่สุด”

จากการแลกเปลี่ยนความเห็นกับผู้บริหารในองค์กรใหญ่ๆ  มักจะมีความเห็นว่า วันนี้ความท้าทายในหลายองค์กรของไทยคือ ช่องว่างระหว่างวัย หรือ Generation gap” เพราะผู้บริหารในระดับสูงจะมีอายุอยู่ที่ประมาณ 50 – 60 ปี รองลงมาอยู่ที่ 40 ปี และที่เหลือจะเป็น 30 ปีบวกลบ  จะเห็นว่ามี Gap ที่หายไป เมื่อผู้บริหารระดับสูงเกษียณ จึงขาดคนมาทดแทน อย่างไรก็ตาม อริยะกล่าวถึงแนวคิดนี้ว่าเป็นลักษณะแบบ Traditional ที่ปฏิบัติตามกันมา แต่ถ้าคิดแบบคนยุคใหม่ต้องคิดข้ามไป ให้ Fast track ให้คนเหล่านั้นกลายเป็นผู้บริหาร ไม่ควรต้องคอยให้อายุถึง  40 – 50 ปี แต่ต้องสร้างให้พร้อมตั้งแต่วันนี้ และอย่ามองว่ามี Generation Gap

การตัดสินใจของอริยะที่ก้าวมาร่วมกับ LINE ตั้งแต่วันแรกนั้น  “เพราะที่นี่มีอะไรให้สร้างเยอะมาก ใครที่เป็นนักสร้างจะเอ็นจอยที่นี่ บังเอิญผมเป็นคนที่ชอบสร้าง ความสนุกมันจึงอยู่ตรงนี้ เราปั้นบริการใหม่ขึ้นมา โดยที่ไม่ต้องไปขออนุญาตสำนักงานใหญ่ มีเพียง CEO ที่ถามเพียงแต่ว่าเมื่อไรจะสำเร็จ เราสร้างได้ เราลงทุนได้ ความยืดหยุ่นคือสิ่งที่ทำให้อยู่ตรงนี้แล้วเอ็นจอย ส่วนที่สองคือการที่เราเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของ LINE ทำให้เราได้รับการซัพพอร์ตมาก เพราะเราเป็นประเทศที่โดดเด่น จึงเป็นหน้าที่ต้องทำให้โดดเด่นมากขึ้น  เราเป็นประเทศอันดับต้นขององค์กรอินเตอร์ จึงเป็นมิติที่ต่างกัน”

 

 

คีย์สำคัญของความสำเร็จ

ในด้านคีย์ของความสำเร็จ ที่อริยะเห็นว่าสำคัญที่สุด คือ “ทีมงาน”  ถึงแม้เราจะอยู่ในวงการเทคโนโลยี แต่เทคโนโลยีก็เป็นเพียงส่วนหนึ่ง สิ่งที่ทำให้เกิดได้ก็คือ “คน”  ก็คือ “ทีม”

“ความสำเร็จวันนี้ พูดได้ว่าผมมีทีมงานที่เก่ง ที่พึ่งพาและไว้ใจได้ วันที่เข้ามาเราเป็นองค์กรที่เด็ก จนถึงวันนี้เราสร้างทีมขึ้นมาด้วยกัน ด้วยขนาดและจำนวนธุรกิจของ LINE ให้คิดและทำคนเดียวเป็นไปไม่ได้ หน้าที่หนึ่งของผมคือการสร้างทีมที่เก่ง และทำได้โดยที่ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง ตรงไหนที่ทำได้เราปล่อยได้ เราต้องสร้างทีมที่แข็งแกร่งและมีความเป็นเจ้าของร่วมกัน มีความคิดของตนเอง ถ้ามีความเห็นไม่ตรงกันก็หารือกันได้ นี่คือความสนุกของการทำงานกับ Millennials เราสั่งเขาไม่ได้ ต้องเข้าใจว่าเขาอยากได้อะไร ทำงานแบบไหน ซึ่งเหมาะกับสิ่งที่ LINE ต้องการด้วย”

ส่วนที่สองคือลูกค้า ทำอะไรต้องนึกถึงลูกค้า บริการที่สร้างขึ้นมาต้องดีที่สุด ต้องตอบโจทย์ลูกค้าให้มากที่สุด และคีย์สำเร็จเรื่องที่สาม คือ คิดอะไรก็ตาม อย่าคิดเล็ก ต้องคิดใหญ่เสมอ เน้นที่อิมแพค จะทำอะไรใช้วิธีการวัดผลความสำเร็จที่อิมแพค เพื่อเป็นการสรุปว่าที่เราทำนั้น เราทำให้กับผู้บริโภค ซึ่งไม่ใช่จำนวนเพียงแสนคนหรือล้านคน เราทำให้คนตั้งแต่ 10 – 40 ล้านคน จึงเป็นอิมแพคที่เราต้องมองให้มาก เราสามารถสร้างให้คนในระดับประเทศได้ เพราะเราเป็นแพลทฟอร์มที่เข้าถึงจำนวนคนที่มากที่สุดในประเทศไทย จึงเป็นสิ่งที่ต้องคิด เวลาที่คุยกับพาร์ทเนอร์ หรือมองเรื่องบริการใหม่ จะต้องมีคำถามว่า เราจะตอบโจทย์ลูกค้าจำนวนเท่าไร ซึ่งจะเป็นข้อแรกในการพิจารณาว่าจะทำหรือไม่

บทบาทผู้นำต่อสังคม

อริยะ กล่าวว่า ผู้นำต้องเป็นตัวอย่างที่ดีกับสังคม สิ่งที่อยากเห็นคืออยากให้มีผู้บริหารยุคใหม่มากขึ้น  เพราะเราเข้ายุคเทคโนโลยี ผู้บริหารยุคใหม่ต้องมีความเข้าใจในเทคโนโลยี รูปแบบการคิดต้องเป็นรูปแบบที่ใหม่ สามารถสร้างบิสิเนสโมเดล ใหม่ และต้องไม่มีความคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ต้องคิดในเชิงรุก และต้องมองอะไรไกลขึ้น ไม่มองแค่ในประเทศ แต่ต้องมองอย่างน้อยระดับ Regional และไปไกลที่ Global  ในที่สุด เพราะวันนี้เราอยู่ในยุคไร้พรมแดน  คู่แข่งของเราคือประเทศอื่นๆ ถ้าประเทศไทยไม่สร้างความสามารถในการแข่งขัน จะไปต่ออย่างยากลำบาก

วันนี้ประเทศไทยขาดคนที่เข้าใจยุค 4.0 อย่างแท้จริง ซึ่งไม่ใช่เฉพาะในเรื่องของเทคโนโลยีแต่ต้องเข้าใจว่าเทคโนโลยีมีผลกระทบกับทุกอุตสาหกรรม จึงอยากเห็นผู้บริหารรุ่นใหม่ขึ้นมา เพื่อพาทั้งองค์กรและประเทศไปได้ไกล เพราะเราต้องคิดรูปแบบใหม่ จึงต้องใช้คนรุ่นใหม่ ซึ่งคนเหล่านี้ต้องสร้างขึ้น และเราไม่ได้ขาดเฉพาะผู้บริหาร เรายังขาดอีกหลายส่วน ทั้งความรู้ทางด้านเทคโนโลยี  นักพัฒนา  Data Scientist หรือบุคคลที่ทำหน้าที่ออกแบบวิธีการจัดเก็บ และเรียกใช้งานข้อมูล ซึ่งคนอาชีพใหม่ๆเหล่านี้ เป็นสิ่งที่เราต้องเตรียมความพร้อมเพื่อการเดินหน้าอย่างเร่งด่วน

การปรับตัวรับคลื่นสึนามิดิจิทัลที่กระหน่ำเข้ามาทำให้เอ็ม ชาแนล (M Channel) อีกบิ๊กธุรกิจบันเทิง

เปิดแนวคิดผู้บริหารหญิงที่ประสบความสำเร็จ ดร.อัจฉรา จุ้ยเจริญ กรรมการผู้จัดการ บริษัท แอคคอม แอนด์อิมเมจ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด  โค้ชหญิงแถวหน้าของไทย หนึ่งเดียวในขณะนี้ที่ได้รับเลือกจาก ดร. มาแชล โกลด์สมิท (นักพัฒนาภาวะผู้นำ และโค้ชของผู้บริหารอันดับหนึ่งของโลก) ให้เป็น 1 ใน 100 โค้ช และได้รับเกียรติเข้าร่วมโครงการประชุม (MG 100 - Marshall Goldsmith 100 Coaches) ที่ธนาคารโลก กรุงวอชิงตัน ดี.ซี.  เพื่อนำความรู้มาแบ่งปันในการพัฒนาสังคมต่อไป

ด้วยความเป็นมืออาชีพที่มีประสบการณ์จากเวทีระดับโลก นำมาสู่รางวัลยิ่งใหญ่ที่ได้รับอีกครั้งกับ Woman Leadership Award จากเวที Thailand's Woman Leader Award 2018 จัดโดย CMO Asia เมื่อวันที่ 12 มกราคม 2561 รางวัลแห่งความภูมิใจนี้ นับว่าการันตีได้ถึงฝีไม้ลายมือที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

จากที่นิตยสาร MBA ได้สัมภาษณ์ถึงแนวคิดการทำงานของผู้บริหารหญิง ซึ่งดำเนินธุรกิจด้าน Training, Coaching and Consulting ที่ประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องมากระทั่งก้าวขึ้นสู่ปีที่ 12 นี้คือ การมีคีย์ Success ของการเป็นผู้นำทางธุรกิจ ที่จะเป็นกุญแจสำคัญของการไปสู่ผู้นำในอุตสาหกรรมโดยมี 2 ข้อหลัก

ประการแรก คือ ต้องมี Agility ซึ่งหมายถึงความปราดเปรียว และคล่องแคล่วในการเปลี่ยนแปลง เพราะความล่าช้าจะทำให้เราหายไปจากธุรกิจได้ทันที ประการที่สอง คือ ความสามารถของผู้นำในการบริหารจัดการความเปลี่ยนแปลงขององค์กร ถึงแม้องค์กรส่วนใหญ่ ผู้นำตระหนักและพร้อมต่อการเปลี่ยนแปลง แต่นั่นไม่เพียงพอ ยังต้องสามารถนำให้คนและทีมงานในองค์กรพร้อมและเปลี่ยนแปลงไปด้วยกันได้ด้วย

ดร.อัจฉรา ยกตัวอย่างให้เห็นภาพว่า บริษัทที่อยู่รอดเพราะการบริหารจัดการเปลี่ยนแปลงได้ทันเวลา มีให้เห็นในหลายอุตสาหกรรม ดังจะเห็นจากการขยายหรือปรับสินค้าและบริการให้ต่างไป (Diversify) เพื่อทดแทนสินค้าหลักที่ล้าสมัยจนกลายเป็นทางอยู่รอด และประการที่สำคัญ คือ ผู้นำต้องไม่ติด “กับดัก” ในความสำเร็จเก่าที่ไปต่อไม่ได้

 

ปัญหาที่องค์กรธุรกิจในไทยยังเผชิญคือ ถึงแม้จะเห็นความสำคัญของการบริหารจัดการการเปลี่ยนแปลงให้ได้ทันเวลา  แต่ยังคงใช้วิธีการพัฒนาภาวะผู้นำในโมเดลเดิมอยู่เป็นจำนวนมาก คือการพัฒนาผู้นำให้เป็นฮีโร่ ฉายเดี่ยว และควบคุมทุกอย่างในองค์กร

การนำรูปแบบนี้มาใช้นั้น ถือว่าไม่สอดคล้องกับยุคสมัยนี้อีกต่อไป เพราะสิ่งสำคัญในปัจจุบันคือ ผู้นำต้องสามารถสร้างการมีส่วนร่วมให้ได้ การผลักดันให้องค์กรเปลี่ยนแปลงไปได้อย่างรวดเร็วนั้น คุณสมบัติที่ผู้นำองค์กรต้องมีคือ

  1. การเป็นคนหูตากว้าง และประเมินสถานการณ์เก่ง มีความรอบรู้ในระดับ Global ต้องกล้าคิดใหญ่ กล้าเสี่ยง เรียนรู้จากข้อผิดพลาดได้เร็ว (Fail Fast and Fail Smart) แต่ในขณะที่คิดใหญ่ ต้องมีโฟกัสว่าจะเลือกทำอะไรที่มีคุณค่ากับลูกค้าและธุรกิจ
  2. ต้องมีความสามารถในการร่วมมือกับคนทุกรูปแบบ เพราะวันนี้เรื่องของเครือข่ายมีความสำคัญมาก ผู้นำยุคใหม่จึงต้องสามารถทำงานได้กับคนทุกรุ่น ทุกวัฒนธรรม เพื่อสร้างความร่วมมือให้ได้
  3. มีส่วนร่วมและเป็นตัวอย่างที่ดีในการสร้างวัฒนธรรมองค์กร ต้องทำให้การสื่อสารเปิดกว้างระหว่างหน่วยงาน กำจัดการทำงานแบบไซโลออกไป  ในยุคดิจิทัล ข้อมูลคือทรัพย์สินที่มีความสำคัญมาก จะต้องนำมาแบ่งปันกันได้ เพื่อการปรับทิศทางของธุรกิจให้ทันกาล

ดร. อัจฉรา เปรียบเทียบให้เห็นถึงของการทำธุรกิจในอดีตและปัจจุบันว่า ต้องยอมรับว่า วันนี้ดิจิทัลได้เข้ามาทำลายกฎเกณฑ์ โครงสร้างบริษัทใหญ่ที่ได้เปรียบในอดีตเหล่านั้นไปแล้ว

ในวันนี้ เราไม่พูดถึงปลาเล็กและปลาใหญ่แล้ว แต่ปลาที่เร็วอาจกินปลาที่ช้าได้ องค์กรเล็กก็อาจมีความได้เปรียบว่าปรับตัวได้เร็วกว่า  องค์กรใหญ่ก็ต้อง Transform ได้ทันกาล ในด้านคู่แข่ง จะเห็นว่าคู่แข่งทางธุรกิจ ไม่จำกัดที่องค์กรที่อยู่ในอุตสาหกรรมเดียวกันเท่านั้นแล้ว ตัวอย่างเช่น เว็บไซต์จองที่พัก Airbnb ไม่ได้ทำธุรกิจโรงแรมมาก่อน  หรือ บริการแท็กซี่ผ่าน App ในมือถือ UBER ก็ไม่ได้มีรถเป็นของตนเอง

 

ความท้าทายจากการเปลี่ยนแปลง

แน่นอนว่า ความเปลี่ยนแปลงต่างๆ นั้นนำมาสู่ความท้าทายที่ธุรกิจกำลังเผชิญอยู่ ดร.อัจฉรา กล่าวว่าความท้าทายนั้นมีสองด้านคือ “คน” และ “ธุรกิจ”

 

ด้าน “คน”

สำหรับเรื่องของ “คน” นั้น อันที่จริงเราก็มีความเปลี่ยนแปลงกันมาตั้งแต่อดีต  หากจะเปรียบเทียบ ก็แบ่งได้เป็นสี่ยุคของการเปลี่ยนแปลง  เริ่มจากยุค Hunter ที่คนเราทำมาหากินด้วยการล่า ไม่ได้มีการวางแผนงานมากนัก ต่อมา มาสู่การลงหลักปักฐาน เป็น Farmer มีการวางแผน ทรัพยากรดินและน้ำ เริ่มทำงานเป็นกลุ่ม เมื่อเข้ายุคที่สาม คือยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม การทำงานเริ่มมีวิธีการที่ชัดเจน (Instruction) มีการใช้เครื่องจักร ลักษณะการทำงานเป็นการสั่งการจากหัวหน้าลงมาสู่ผู้ปฏิบัติ (Top-down)

แต่ในยุคปัจจุบัน เราเรียกตนเองว่า Knowledge Worker การทำงานไม่ได้จำกัดแค่ใช้แรงงาน แต่ใช้ความรู้ความสามารถ ดังนั้นทรัพยากรที่สำคัญคือ Brain Power ศักยภาพที่มีอยู่ไม่จำกัดในตัวของคน รอการนำออกมาใช้ การทำงานแบบ Top-down จึงล้าสมัย เพราะการทำงานกับคนที่มีความสามารถ จะต้องมีความยืดหยุ่นและให้อิสระในการคิดมากขึ้น รูปแบบการทำงานเป็นแบบ Matrix คนหนึ่งต้องสามารถทำงานได้หลายอย่าง  ประสานงานและร่วมมือกับหลายหน่วยงานได้คล่อง

ในขณะที่คนทำงานได้รับอิสระมากขึ้น ผู้นำก็ต้องเก่งในการผูกใจคน (Engagement)  นำให้คนรักและผูกพันกับงาน มีความเป็นเจ้าของ รับผิดชอบงานของตนให้ออกมาดีที่สุดอย่างเต็มใจ  การที่คนในองค์กรเป็น Knowledge Worker แต่ถ้าผู้นำยังใช้วิธีการบริหารแบบ Top-down อยู่เสมอ  จะเกิดผลเสียตามมา  และการขาดภาวะผู้นำที่สอดคล้องกับความต้องการของธุรกิจที่เปลี่ยนไป จะก่อความเสียหายอย่างมากต่อองค์กร

แนวทางการรับมือเรื่องคน

  1. ผู้นำในทุกระดับต้องมีเครื่องมือในการบริหารคน และเครื่องมือที่ทันสมัยเพื่อตอบโจทย์ดิจิทัลเทคโนโลยี  ถึงแม้ผู้นำจะรู้ว่าต้องสร้าง Alignment ในการทำงาน สร้างทีมที่มีเป้าหมายเดียวกัน ทำให้คนทำงานด้วยใจ แต่ส่วนใหญ่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร  และจะคุยอย่างไรกับทีมงาน
  2. การจะให้คนทำงานด้วยความรัก มี Engagement กับงาน โดยให้อิสระด้วยนั้น ผู้นำจำเป็นต้องสื่อสารเก่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันนี้ ที่การสื่อสารต้องรวดเร็ว ตอบรับกับการเปลี่ยนแปลง จึงต้องมีทักษะในการเรียบเรียง ความคิดให้เร็ว เป็นระบบ สื่อสารได้ชัดเจน ตอบคำถามและข้อโต้แย้งของบุคลากรได้สร้างสรรค์ ตรึงใจ และจูงใจ เราเรียกว่าทักษะนี้ว่า Think on Your Feet®
  3. การสร้างวัฒนธรรมการโค้ช (Coaching Culture) ในองค์กร องค์กรส่วนใหญ่ต้องการให้ผู้บริหารโค้ชลูกน้องเป็นกิจวัตร ปรับวิธีการโค้ชได้เหมาะสม  และให้ความสำคัญกับการสื่อสารและพัฒนาลูกน้อง  ทั้งนี้เพื่อการสร้างผู้นำในอนาคตด้วย เพื่อความสำเร็จที่ยั่งยืน  การโค้ชไม่ใช่การสั่งการหรือการสอนให้เดินตาม แต่เป็นการเริ่มจากการถามและฟังก่อน เพื่อดึงศักยภาพของคนออกมาใช้ให้ได้

 

ด้าน “ธุรกิจ”

ในด้าน “ธุรกิจ” และแนวคิดในการปรับเปลี่ยน ดร. อัจฉรา บอกว่า  ที่ผ่านมาธุรกิจก็ไม่เคยหยุดนิ่งอยู่แล้ว  เราปรับตัวกันมาตลอด แต่การเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้จะเป็นไปอย่างรวดเร็ว และส่งผลกระทบในหลากหลายมิติ ดังนั้นผู้บริหารที่ต้องการปรับเปลี่ยนองค์กรให้ทันกับผลกระทบทางดิจิทัลเทคโนโลยี จะต้องไม่เพียงโฟกัสว่าจะนำเทคโนโลยีอะไรมาใช้ แต่ต้องคำนึงถึงการวางกลยุทธ์ในองค์กร ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว เรียกว่า Digital Strategy  ดิฉันเองได้เรียนรู้เพิ่มเติมจากผู้เชี่ยวชาญ และจากที่ได้รับความรู้จากการประชุม MG 100  ได้แนวคิดว่าในการวางกลยุทธ์ ควรพิจารณาปัจจัยต่างๆใน 5 มิติ

  • ลูกค้า จากอดีตที่มองลูกค้าเป็นแมส ทำการตลาดเข้าหาลูกค้า ปัจจุบัน ลูกค้ามีเครือข่ายของตนเอง เข้าถึงข้อมูลได้ว่าอะไรดีและไม่ดี การตั้งรับไม่พอ ต้องคิดเชิงรุก คือต้องใช้ประโยชน์จากเครือข่ายโซเชียลมีเดีย และไม่มุ่งแค่เพียงสร้าง Customer Loyalty แต่ทำอย่างไรเพื่อช่วยให้ลูกค้าสนับสนุนเราได้ด้วย เพราะเสียงของลูกค้าจะมีผลมาก
  • คู่แข่ง  จำเป็นต้องมองคู่แข่งให้กว้างขึ้น เพราะอาจมาจากกธุรกิจอื่นที่คาดไม่ถึง  และไม่มองคู่แข่งแบบ Zero-sum Game คือต้องมีแพ้ มีชนะ  ให้มองว่าอาจมีโอกาสร่วมมือกับคู่แข่งได้ในบางสถานการณ์ เพราะปัจจุบันการทำสินค้าออกไปขายนั้นไม่เพียงพอ จะต้องมี Platform ของเราให้คนเข้ามาใช้ประโยชน์อีกด้วย
  • ข้อมูล เป็นทรัพย์สินที่มีมูลค่ามหาศาล ในองค์กรจึงต้องทำงานกันแบบเชื่อมโยง ไม่เก็บข้อมูลไว้ที่ใดที่หนึ่ง และในแง่ธุรกิจ เราต้องรู้ว่าข้อมูลสำคัญที่เราต้องติดตามเก็บคือข้อมูลในด้านใด
  • นวัตกรรม ที่ผ่านมาการตัดสินใจเรื่องนวัตกรรมจะเป็นเรื่องของคนที่ใหญ่ที่สุดในองค์กร แต่หากใช้วิธีนั้น จะทำให้ล่าช้า จึงต้องให้คนที่อยู่หน้างานมีส่วนร่วมในการทดลอง ปัจจุบันดิจิทัลเทคโนโลยีทำให้สามารถทดลองได้ด้วยเม็ดเงินที่ต่ำ และหากการทดลองผิดพลาด ต้องยอมรับว่าไม่มีความสมบูรณ์ในครั้งแรก และควรแชร์ข้อมูลให้คนในองค์กรรับทราบ เพื่อป้องกันความผิดพลาดซ้ำ รวมทั้งใช้เป็นโอกาสเรียนรู้ร่วมกัน
  • คุณค่าที่สร้างให้ลูกค้า ให้ถามตนเองว่าลูกค้าของเราต้องการแก้ปัญหาอะไร แล้วเราจะสร้างผลิตภัณฑ์หรือบริการอะไรมาเพื่อแก้ปัญหานั้น สินค้าหรือบริการที่ไม่ได้ให้คุณค่ากับลูกค้าจึงต้องมีการปรับตัวเพื่อสร้างคุณค่าใหม่ และถึงแม้จะนำดิจิทัลเทคโนโลยีเข้ามาใช้ ก็ต้องคำนึงว่าไม่ใช้เทคโนโลยีเป็นตัวนำ แต่ใช้ความต้องการของลูกค้าเป็นตัวนำ (Human Center) ต้องมีความเข้าอกเข้าใจพฤติกรรมของมนุษย์ และความรู้สึกของลูกค้า

 

Key สำคัญของความสำเร็จ

ดร.อัจฉรา กล่าวย้ำถึงเรื่องความสำเร็จว่า ต้องสร้างทั้งในปัจจุบันและอนาคต ซึ่งตรงนี้มีความท้าทายที่สำคัญคือความผันผวนของข้อมูล ความไม่แน่นอน จากความเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็ว ทำให้ไม่สามารถมั่นใจได้ว่าสิ่งที่ทำอยู่ในปัจจุบันจะตอบโจทย์ในอนาคตได้หรือไม่ ดังนั้นการเตรียมความพร้อมด้านภาวะผู้นำของผู้บริหารและผู้จัดการในองค์กรจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก  การสร้างความพร้อมให้ผู้นำทุกระดับ ควรครอบคลุมทักษะทั้งสามด้านคือ

  • Create – สามารถสร้างกลยุทธ์ที่ตอบโจทย์ลูกค้าและความสำเร็จองค์กร  ผู้นำที่ดีต้องไม่บริหารองค์กรแบบ Auto Pilot ต้องไม่ติดกับความสำเร็จเดิม การเป็นผู้นำที่ดีต้องตัดสินใจแบบ Conscious Choice ประเมินสถานการณ์เป็น มีระบบการวางแผนและตัดสินใจ
  • Lead – มีทักษะในการนำทีม สื่อสารกับทีม ให้เกิดการมีส่วนร่วม หากสื่อสารไม่ดี การเปลี่ยนแปลงจะเป็นไปอย่างเชื่องช้า
  • Manage – บริหารจัดการให้คนบรรลุเป้าหมายที่ตกลงกัน และพร้อมต่อการเปลี่ยนแปลง

 

การพูดคุยกับ ดร. อัจฉรา วันนี้ เราได้เรียนรู้แนวทางและเครื่องมือ (Tools) ต่างๆ ในการเพิ่มประสิทธิผลของผู้นำและในการบริหารแล้ว ในตอนท้าย ดร. อัจฉรา ยังได้ เปิดเผยถึงนิยามของผู้นำ ซึ่งแบ่งเป็น 3 แกนคือ ในแกนของคน ผู้นำที่ดี ไม่จำเป็นต้องใช้การบังคับ แต่คนจะเดินตามผู้นำด้วยความเต็มใจ   ในแกนของธุรกิจ ผู้นำที่ดี ไม่เพียงสร้างความสำเร็จในแค่ปัจจุบัน แต่สร้างคุณค่าให้องค์กรไปถึงในอนาคตด้วย  และสุดท้ายคือคุณธรรม เพราะผู้นำที่เก่งแต่ไม่มีคุณธรรม ไม่ว่าไปอยู่ที่ไหน ก็จะทำให้สังคมวุ่นวาย ดังนั้นผู้นำที่ดีจึงจำเป็นต้องมีคุณธรรมและความซื่อสัตย์

 

Page 5 of 5
X

Right Click

No right click